کد مطلب:95645 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
[صفحه 355] درباره اهل بصره هر كدام از اینان (طلحه و زبیر) امید حكومت بر مردم را دارند اما راه توفیق در این طریق نمی شناسند حتی راه نزدیكی به خدا را نمی دانند و خواهان ای پیوستگی نیستند. حتی بین خود اینان پیوندی نیست و در نهان كینه ای دیرینه نسبت به هم دارند و دیری نخواهد گذشت كه این نفرت عیان خواهد شد به خدا سوگند كه اگر به چنین خواسته ای دست یابند، هر یك قصد جان دیگری را می كند و یكی جان دیگری را می گیرد. پس كجا هستند آنان كه به پاداش نیكی امید بسته اند. اینك كه سنتهای پیامبر عیان گردیده است و راههای رستگاری گشاده شده برای گمراهی و برای شكستن پیمان چه بهانه و چه جای انكاری است. به خدا سوگند من آن كسی نیستم كه مصائب را به بینم و نادیده انگارم و چاره آن نكنم.
صفحه 355.